"Sum" na wystawie lotniczej w Paryżu (1938 r.).
PZL.46 Sum – prototyp polskiego lekkiego bombowca i samolotu
rozpoznawczego projektu zespołu pod kierunkiem inżyniera Stanisława Praussa,
opracowany i oblatany przez Jerzego Widawskiego w Państwowych Zakładach
Lotniczych w roku 1938. W 1937 roku dowództwo polskiego lotnictwa, korzystając
z doświadczeń, jakich dostarczył doświadczalny samolot PZL.42, zwróciła się do
Państwowych Zakładów Lotniczych o opracowanie nowego samolotu. Samolot ten
otrzymał nazwę PZL.46 Sum. Do zespołu konstruktorów, pracujących pod kierunkiem
inż. Stanisława Praussa, weszli między innymi inżynierowie: Tadeusz Sołtyk,
Kazimierz Głębicki i Jan Staszek. Wysuwaną gondolę podkadłubową opracował J.
Lewczuk.
Od swojego poprzednika, samolotu PZL.42, PZL.46 Sum odróżniał się: dopracowanym profilem aerodynamicznym i mocniejszym silnikiem, wciąganą wanną bombardiersko-strzelecką, zasuwaną osłoną stanowiska tylnego strzelca. Miał mieć również chowane podwozie, lecz później zrezygnowano z tej koncepcji. Zmiany te dały doskonały rezultat w postaci wzrostu prędkości o 30% przy zastosowaniu silnika o mocy większej jedynie o 30%. Tak opracowany samolot znalazł się w centrum zainteresowania lotnictwa polskiego, które zamówiło cztery prototypy, jeden do prób statycznych i trzy do prób w locie.
Od swojego poprzednika, samolotu PZL.42, PZL.46 Sum odróżniał się: dopracowanym profilem aerodynamicznym i mocniejszym silnikiem, wciąganą wanną bombardiersko-strzelecką, zasuwaną osłoną stanowiska tylnego strzelca. Miał mieć również chowane podwozie, lecz później zrezygnowano z tej koncepcji. Zmiany te dały doskonały rezultat w postaci wzrostu prędkości o 30% przy zastosowaniu silnika o mocy większej jedynie o 30%. Tak opracowany samolot znalazł się w centrum zainteresowania lotnictwa polskiego, które zamówiło cztery prototypy, jeden do prób statycznych i trzy do prób w locie.
Do prac
przy ich budowie przystąpiono na początku 1938 roku. W lipcu 1938 roku
zbudowano pierwszy prototyp do prób statycznych. Pierwszy prototyp do prób w
locie był gotowy w sierpniu 1938 roku i został oznaczony jako PZL.46/I. Był on
wyposażony w silnik gwiazdowy Bristol Pegasus XXB o mocy 918 KM (676 kW).
Prototyp ten oblatano pod koniec sierpnia 1938 roku przez pilota fabrycznego
Jerzego Widawskiego na lotnisku Okęcie w Warszawie, samolot ten po próbach w
locie został zaprezentowany na Paryskim Salonie Lotniczym w okresie od 25
listopada do 11 grudnia 1938 roku. Po usunięciu zauważonych w pierwszym
prototypie usterek i wprowadzeniu niezbędnych zmian, na początku marca 1939
roku dokonano oblotu drugiego prototypu oznaczonego jako PZL.46/II Sum. Próby w
locie wykazały że jest to w pełni udana konstrukcja i ma zadowalające osiągi.
Postanowiono więc, że samolot nadaje się do produkcji seryjnej. Po oblocie
dwóch pierwszych prototypów, w lecie 1939 roku przystąpiono do produkcji
trzeciego prototypu oznaczonego PZL.46/III Sum z jeszcze mocniejszym silnikiem
gwiazdowym Gnôme-Rhône 14N21 o mocy 1030 KM (758 kW). Samolotu nie udało się
jednak dokończyć w związku z wybuchem wojny. Jeszcze pod koniec 1938 roku po
oblocie pierwszego prototypu wytwórnia PZL otrzymała od Dowództwa Lotnictwa
zamówienie na 160 sztuk samolotów PZL.46 Sum, które w dniu 28 marca 1939 roku
zwiększono do 300 sztuk dla polskiego lotnictwa wojskowego, a wzorcem miał być
samolot PZL.46/II. Także Bułgaria rozważała zamówienie na 12 samolotów PZL.46
Sum, lecz tu wzorcem miał być prototyp PZL.46/III. Latem 1939 r. prace nad
wykonywanym w PZL zamówieniem przerwano, dając pierwszeństwo produkcji
samolotów myśliwskich. Fakt ten oraz wybuch II wojny światowej spowodowały, że
nie zdołano ukończyć ani jednego seryjnego samolotu. Wykonane już części w
dniach 2 - 3 września 1939 roku ukryto w warsztacie samochodowym na
Czerniakowie w Warszawie. Reszta części i pierwszy prototyp PZL.46/I zostały
zniszczone w czasie nalotów na wytwórnię we wrześniu 1939 roku. Zbudowano tylko
dwa samoloty prototypowe PZL.46 Sum.
Prototyp "Suma" w locie".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz