Tankietka TKS z działkiem 20 mm.
TKS – polski lekki czołg rozpoznawczy (tankietka) z okresu
przed II wojną światową. Obok czołgu 7TP był podstawową bronią polskich sił
pancernych podczas kampanii wrześniowej 1939. TKS był ulepszoną wersją czołgu
TK-3. Został skonstruowany w Biurze Studiów PZInż. przez zespół pod kierunkiem
inż. Edwarda Habicha. Główną zmianą była modernizacja kształtu przedniej części
kadłuba, wymiana silnika oraz dodanie peryskopu dla dowódcy, zmiana
opancerzenia, instalacji elektrycznej, ulepszenie układu jezdnego. Produkcja
seryjna ruszyła w 1934[1]. Wyprodukowano łącznie 280 egzemplarzy . Ponieważ
uzbrojenie czołgu TKS uznano za niewystarczające, na początku 1939 roku (po
wcześniejszych próbach jesienią 1938) postanowiono przezbroić 250 czołgów (TK-3
i TKS łącznie) w nkm wz. 38FK kal. 20 mm., polskiej konstrukcji. Do grudnia
1939 miano przezbroić 50 czołgów TK-3 i 60 TKS. Ogólna liczba czołgów
planowanych do przezbrojenia: 70 TK-3 i 80 TKS. Cykl ten miał się zakończyć z
końcem lutego 1940. Do wybuchu wojny zakładom PZInż. dostarczono 26 sztuk
nowego uzbrojenia. Ile zdołano przezbroić dokładnie czołgów, nie wiadomo, dość,
że w linii znalazły się 23 TKS-y (24) z działkiem 20 mm. Na podwoziu czołgu TKS
powstał ciągnik artyleryjski C2P. TKS były produkowane w Czechowicach pod
Warszawą (obecnie Warszawa-Ursus), w fabryce Ursus, należącej do PZInż.
Przegląd oddziału TKS-ów.
--------------------------
Zrekonstruowana tankietka TKS
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz