Oddział kompanii huculskiej z 49 Huculskiego Pułku Strzelców
w trakcie zmiany warty przed komendą miasta (listopad 1937 r.).
http://audiovis.nac.gov.pl/obraz/70906/fc0171b571d1ca2e179df21516572a75/
http://audiovis.nac.gov.pl/obraz/70906/fc0171b571d1ca2e179df21516572a75/
49 Huculski Pułk Strzelców (49 pp) – oddział piechoty
Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego II RP. Pułk stacjonował do
września 1939 w Kołomyi.
Pułk powstał na bazie 15 Pułku Strzelców Polskich Armii Polski we Francji gen. Józefa Hallera, składał się w większości z ochotników pochodzących z Huculszczyzny. We wrześniu 1919 roku został przemianowany na 40 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych, a w marcu 1920 na 49 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych.
W pułku zorganizowano specjalną kompanię dla opóźnionych, która szkoliła rekrutów dla potrzeb całego DOK. Żołnierze ci wcześniej z różnych przyczyn opóźnili swoje stawiennictwo w macierzystej jednostce. W niedzielę 12 lipca 1925, w trakcie obchodów święta pułku, został poświęcony i oddany do użytku stadion sportowy. Przecięcia wstęgi dokonał dowódca Okręgu Korpusu Nr VI, generał dywizji Mieczysław Linde. Stadion został zbudowany dzięki staraniom dowódcy jednostki, pułkownika Bernarda Monda przez pluton pionierów pod dowództwem porucznika Schuberta. Stadion posiadał boisko sportowe z trybuną na 1000 miejsc, bieżnię o długości 400 metrów, tor szturmowy, tor szermierczy, rzutnię granatów, skocznie i plac do ćwiczeń gimnastycznych wolnych z przyrządami.
12 kwietnia 1937 I batalion otrzymał nazwę wyróżniającą Huculski Batalion Legionów Polskich, na pamiątkę walk kompanii Hucułów pod dowództwem kapitana Szarauca w Karpatach, w składzie Legionów Polskich. W marcu 1938 jednostka przemianowana została na 49 Huculski Pułk Strzelców. Wiosną 1939 pułk został jednostką administracyjną i mobilizującą dla I i II Huculskiego Batalionu ON. W I rzucie mobilizacji powszechnej pułk sformował Kompanię Kolarzy Nr 62 i Kolumną Taborową Parokonną Nr 610 dla 11 Karpackiej Dywizji Piechoty oraz własny Batalion Marszowy.
Pułk we wrześniu 1939 wchodził w skład 11 Karpackiej Dywizji Piechoty, bronił pozycji na linii Wisłoki, Wisłoka oraz Sanu. 1 września 49 pułk został detaszowany do 53 Pułku strzelców, gdzie następnie oba pułki już w składzie 11 Karpackiej Dywizji Piechoty walczyły w zgrupowaniu Armii Karpaty. 10 września w miejscowości Błażowa wchodzący w skład pułku pluton pod dowództwem ppor. Edmunda Szczota w zasadzce napadł na kolumnę samochodów eliminując z niej 11 członków sztabu niemieckiego oraz zdobywając na nieprzyjacielu rozkazy i ważne plany działania.
Podczas przebijania się zgrupowania z Przemyśla do Lwowa 14 września pułk ten wraz z 53 pułkiem strzelców, w nocnej akcji opodal Sądowej Wiszni zaatakował przy użyciu bagnetów sztab i jeden z batalionów doborowego niemieckiego pułku zmotoryzowanego SS-Standarte Germania (jeden z trzech pułków Waffen SS w 1939 - obok SS-Leibstandarte Adolf Hitler i SS-Standarte Totenkopf) i rozbił je w ciągu niecałej pół godziny. 19 września 1939 część oddziału dotarła do Lwowa a następnie kapitulowała przed Armią Czerwoną.
Pułk powstał na bazie 15 Pułku Strzelców Polskich Armii Polski we Francji gen. Józefa Hallera, składał się w większości z ochotników pochodzących z Huculszczyzny. We wrześniu 1919 roku został przemianowany na 40 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych, a w marcu 1920 na 49 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych.
W pułku zorganizowano specjalną kompanię dla opóźnionych, która szkoliła rekrutów dla potrzeb całego DOK. Żołnierze ci wcześniej z różnych przyczyn opóźnili swoje stawiennictwo w macierzystej jednostce. W niedzielę 12 lipca 1925, w trakcie obchodów święta pułku, został poświęcony i oddany do użytku stadion sportowy. Przecięcia wstęgi dokonał dowódca Okręgu Korpusu Nr VI, generał dywizji Mieczysław Linde. Stadion został zbudowany dzięki staraniom dowódcy jednostki, pułkownika Bernarda Monda przez pluton pionierów pod dowództwem porucznika Schuberta. Stadion posiadał boisko sportowe z trybuną na 1000 miejsc, bieżnię o długości 400 metrów, tor szturmowy, tor szermierczy, rzutnię granatów, skocznie i plac do ćwiczeń gimnastycznych wolnych z przyrządami.
12 kwietnia 1937 I batalion otrzymał nazwę wyróżniającą Huculski Batalion Legionów Polskich, na pamiątkę walk kompanii Hucułów pod dowództwem kapitana Szarauca w Karpatach, w składzie Legionów Polskich. W marcu 1938 jednostka przemianowana została na 49 Huculski Pułk Strzelców. Wiosną 1939 pułk został jednostką administracyjną i mobilizującą dla I i II Huculskiego Batalionu ON. W I rzucie mobilizacji powszechnej pułk sformował Kompanię Kolarzy Nr 62 i Kolumną Taborową Parokonną Nr 610 dla 11 Karpackiej Dywizji Piechoty oraz własny Batalion Marszowy.
Pułk we wrześniu 1939 wchodził w skład 11 Karpackiej Dywizji Piechoty, bronił pozycji na linii Wisłoki, Wisłoka oraz Sanu. 1 września 49 pułk został detaszowany do 53 Pułku strzelców, gdzie następnie oba pułki już w składzie 11 Karpackiej Dywizji Piechoty walczyły w zgrupowaniu Armii Karpaty. 10 września w miejscowości Błażowa wchodzący w skład pułku pluton pod dowództwem ppor. Edmunda Szczota w zasadzce napadł na kolumnę samochodów eliminując z niej 11 członków sztabu niemieckiego oraz zdobywając na nieprzyjacielu rozkazy i ważne plany działania.
Podczas przebijania się zgrupowania z Przemyśla do Lwowa 14 września pułk ten wraz z 53 pułkiem strzelców, w nocnej akcji opodal Sądowej Wiszni zaatakował przy użyciu bagnetów sztab i jeden z batalionów doborowego niemieckiego pułku zmotoryzowanego SS-Standarte Germania (jeden z trzech pułków Waffen SS w 1939 - obok SS-Leibstandarte Adolf Hitler i SS-Standarte Totenkopf) i rozbił je w ciągu niecałej pół godziny. 19 września 1939 część oddziału dotarła do Lwowa a następnie kapitulowała przed Armią Czerwoną.
Strona na Wikipedii
Zmiana wart przed Komendą Miasta i Grobem Nieznanego Żołnierza
w Warszawie. Film z udziałem strzelców huculskich i podhalańskich.
w Warszawie. Film z udziałem strzelców huculskich i podhalańskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz