środa, 3 września 2014

miasta - Kraków cz. I

Panorama centrum Krakowa z lotu ptaka. Widoczny m.in. Rynek 
z Sukiennicami i Wieżą Ratuszową (październik 1934 r.).

http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/36609/8039039985ba40cef742a756715b5893/

Widok z budynku przy ulicy Basztowej w stronę Rynku Głównego 
z kościołem Mariackim i Wieżą Ratuszową. 

Rynek Główny Krakowa. Widoczne Sukiennice, 

Widok z Pałacu Prasy. Na pierwszym planie z prawej budynek Poczty Głównej 
z orkiestrą pocztową na tarasie na dachu, dalej ulica Sienna 
i kościół Mariacki (maj 1932 r.).

http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/46153:1/
 


Widok z gmachu Poczty Głównej na ulicę Sienną 
i kościół Mariacki. (maj 1931 r.).

http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/46353/a6f6604ba1388d8db235152c63c97898/
 

wtorek, 2 września 2014

Wesele córki cadyka

Wesele córki cadyka z Bobowej Ben Sion Halberstama (luty 1931 r.). "Pan młody" wśród chasydów. Widoczny także rabin Ben Sion Halberstam (w pierwszym szeregu drugi od prawej).


 Córka rabina Halberstama (w środku) w towarzystwie m.in. 
matki i siostry przed poczekalnią dworcową.

http://audiovis.nac.gov.pl/obraz/126836:2/

Jeden z synów rabina Halberstama w rozmowie z uczestnikami uroczystości weselnych. Na drugim planie widoczna córka rabina Halberstama (w płaszczu z jasnym kołnierzem).


Szaje Weinberg w rozmowie z uczestnikami 

Jeden z uczestników orszaku narzeczonego 


Wielcy nauki - Włodzimierz Sieradzki

 


Włodzimierz Sieradzki (ur. 22 października 1870 w Wieliczce, zamordowany z 3/4 lipca 1941 we Lwowie) – polski lekarz, specjalista medycyny sądowej.
W latach 1881-1888 uczęszczał do gimnazjum św. Anny w Krakowie ale ostatnie lata szkoły średniej odbył w Jaśle. Studia medyczne rozpoczął w 1888 r. na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie otrzymał złote stypendium im. cesarza Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety. W dniu 11 lipca 1894 r. uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich. W dniach od 10 listopada 1895 r. do 10 lipca 1896 r. odbywał studia uzupełniające w zakresie medycyny i toksykologii sądowej w Paryżu, dzięki uzyskanemu stypendium im. Kasperka na mocy Uchwały Senatu Akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W dniu 15 lipca 1896 r. został mianowany biegłym sądowym na okręg krakowski przez Sąd Krajowy w Krakowie. W dniu 1 października 1898 r. powierzono mu organizację Zakładu Medycyny Sądowej przy Uniwersytecie we Lwowie i jego kierownictwo. Funkcje kierownika pełnił nieprzerwanie przez 42 lata do 1941 r. W 1899 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego medycyny sądowej.
Autor licznych publikacji z medycyny sądowej o kierunku ściśle przyrodniczym. W swoich badaniach koncentrował się nad wpływem tlenku węgla na poszczególne barwniki krwi takie jak: hemogloninę, hematynę alkaliczną i kwaśną, hematoporfinę kwaśną i alkaliczną. Razem z Leonem Wachholzem był twórcą nowej metody oznaczania hemoglobiny tlenkowo-węglowej – tzw. "próba Wachholza-Sieradzkiego", która weszła do piśmiennictwa sądowo-lekarskiego na całym świecie. To z jego inicjatywy w 1927 r. przy Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu we Lwowie powstała pracownia do badań chemiczno-toksykologicznych.
Od 1899 r. profesor medycyny sądowej na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, propedeutyki lekarskiej na Wydziale Lekarskim, kilkakrotnie Dziekan Wydziału Lekarskiego, rektor UJK w roku akademickim 1924/25, kawaler francuskiej Legii Honorowej, członek honorowy Towarzystwa Lekarskiego w Wilnie i Lwowie.
Zginął w egzekucji grupy profesorów lwowskich, zamordowanych przez Niemców w nocy z 3 na 4 lipca 1941 na Wzgórzach Wuleckich.


środa, 11 czerwca 2014

Rozgłośnia Polskiego Radia w Krakowie cz. II

Pracownicy krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia. Zdjęcie zbiorowe pracowników. Widoczny dyrektor rozgłośni Bronisław Winiarz (siedzi 2 z prawej).
Pracownicy krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia. Zdjęcie zbiorowe pracowników. Widoczny dyrektor rozgłośni Bronisław Winiarz (siedzi 6 z lewej).
Ludwik Solski podczas rozmowy z Karolem Hubertem Rostworowskim, przed mikrofonem Polskiego Radia w Krakowie (kwiecień 1936 r.).
Transmisja ze studia ogrodowego operetki Adama Lenczowskiego "Przygoda w Grinzingu". Widoczni m.in.: Mieczysław Węgrzyn, Kazimierz Opaliński, Włodzimierz Macherski (wrzesień 1939 r.).
Publiczność w studio ogrodowym (wrzesień 1937 r.).

wtorek, 29 kwietnia 2014

Straż Pożarna cz. I

II Ogólnokrajowy Zjazd Straży Pożarnych w Warszawie (15/17 sierpnia 1924 r.). Poczty sztandarowe w defiladzie ulicami miasta. Na pierwszym planie widoczny sztandar Krajowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Królestwie Galicji i Lodomerii.


II Ogólnokrajowy Zjazd Straży Pożarnych w Warszawie (15/17 sierpnia 1924 r.). Poczet sztandarowy z nowo poświęconym sztandarem Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskie w defiladzie ulicami miasta. Widoczni m.in.: inspektor Związku Nowogródzkiego i chorąży pocztu sztandarowego Józef Lisowski (w środku), inspektor Związku Floriańskiego Wacław Mierzanowski (1. z prawej, z toporkiem).


Poświęcenie taboru Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej w Krakowie (listopad 1929 r.). Inspektor krakowskiej straży pożarnej Adam Flasza w stroju galowym na tle nowego taboru.

 http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/93564/356688ab62e7f63c58b558ae9591b3b9/

Posiedzenie Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej we Lwowie (sierpień 1929 r.). Siedzą: prezes ZG Związku wojewoda warszawski Stanisław Twardo (w środku), wojewoda lwowski Wojciech Gołuchowski (2 z prawej), wiceprezes Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnej Józef Klarner (1 z prawej), wiceprezes Piotr Wielgus (2 z lewej), prezes Cieszyńskiego Związku Straży Pożarnych Klemens Matusiak (1 z lewej). Stoją: prezes Zwiazku Straży Pożarnej województwa warszawskiego Stanisław Waligórski (3 z prawej), prezes Wołyńskiego Związku Edward Bartoszewicz (2 z prawej), naczelny inspektor Głównego Związku radca Bolesław Wójcikiewicz (3 z lewej) ze Lwowa, oraz inspektorzy Jan Sztromajer, Józef Tuliszkowski, Pawłowski.


Delegaci Głównego Związku Straży Pożarnej Rzeczpospolitej Polskiej w otoczeniu Józefa Piłsudskiego. Siedzą od lewej: wiceprezes Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnej Józef Klarner, wiceprezes Piotr Wielgus, Józef Piłsudski, prezes Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnej wojewoda warszawski Stanisław Twardo, wojewoda lwowski Wojciech Gołuchowski. Stoją od lewej: prezes Cieszyńskiego Związku Straży Pożarnych Klemens Matusiak, prezes Wołyńskiego Związku Straży Pożarnych Edward Bartoszewicz, inspektor Głównego Związku Straży Pożarnych Bolesław Wójcikiewicz, naczelny inspektor Głównego Związku Straży Pożarnych Jaroszewski, mjr Władysław Rusin, prezes Zwiazku Straży Pożarnej województwa warszawskiego Stanisław Waligórski (20 listopada 1929 r.).