Witold Zacharewicz (1941 r.).
Witold Zacharewicz (ur. 26 sierpnia 1914 w Płocku, zm. 16
lutego 1943 w KL Auschwitz) – polski aktor okresu międzywojennego. Urodził się
jako drugie dziecko Kiejstuta Zacharewicza i Wandy z Kraczkiewiczów. Do 1919
roku jego rodzice byli posiadaczami majątku ziemskiego w Stanowie (k. Płocka),
kiedy to rozwiedli się i sprzedali posiadłość.
Witold Zacharewicz ukończył warszawskie Gimnazjum im.
Jenerała Sowińskiego (1932), następnie kontynuował edukację na wydziale
polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Równolegle uczęszczał na warsztaty w
Państwowym Instytucie Sztuk Teatralnych.
W latach 1933-1936 występował w warszawskich teatrach
miejskich. Ponadto w sezonie 1934/35 był w zespole rewiowego teatru „Stara
Banda”, a w roku 1936 grał w Teatrze Kameralnym. Jednakże największą
popularność przyniosły mu role filmowe, niekiedy filmowych amantów, do czego
predestynowały go świetne warunki fizyczne. Sławę zdobył, występując w filmach
Michała Waszyńskiego i Józefa Lejtesa. Rok 1938 to okres największej
popularności aktora. Ostatnim filmem z jego udziałem była „Gehenna”.
1 września 1938 roku został powołany do odbycia służby
wojskowej i przydzielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu. W
czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie Szwadronu Łączności Mazowieckiej
Brygady Kawalerii.
W czasie wojny przebywał w Warszawie. Początkowo pracował
jako kelner, a od połowy 1940 roku grał w jawnych teatrach ("Miraż",
następnie "Maska"), pomimo zakazu pracy w nich wydanego aktorom przez
podziemne struktury ZASP. Według relacji żony, Zacharewicz uważał, że w ten
sposób krzewi polską kulturę i język i podtrzymuje rodaków na duchu.
1 października 1942 roku na został aresztowany przez
Gestapo. Zacharewicz i około 10 innych osób, w tym matka aktora, zaangażowali
się w produkcję fałszywych dokumentów dla ukrywających się Żydów. Organizatorem
akcji okazał się prowokator Gestapo. W listopadzie aktor został wywieziony do
niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie został
zamordowany 16 lutego 1943 roku. Istnieją dwie relacje nt. okoliczności
śmierci: miał zostać zamordowany zastrzykiem z fenolu w serce (co potwierdzało
dwóch świadków) lub rozstrzelany (jak utrzymywał inny ze współwięźniów).
Filmografia: „Pod twoją obronę” (1933), „Młody las” (1934), „Kochaj tylko
mnie” (1935), „Nie miała baba kłopotu” (1935), „Barbara Radziwiłłówna” (1935), „Róża”
(1936), „Halka” (1937), „Znachor” (1937), „Druga młodość” (1938), „Profesor Wilczur” (1938), „Kościuszko pod
Racławicami” (1938), „Gehenna” (1938).
Film "Młody las" (1934 r.). Bogusław Samborski jako dyrektor Starogrenadzki (z lewej), Mieczysław
Cybulski jako Jan Walczak (w środku) i Witold Zacharewicz jako Majewski.
Jadwiga Smosarska jako Barbara Radziwiłłówna i Witold Zacharewicz jako Zygmunt August w jednej ze scen filmu "Barbara Radziwiłłówna" (1936 r.).
Witold Zacharewicz jako Janusz i Janina Wilczówna jako
Zofia w jednej ze scen filmu "Halka".
Zofia w jednej ze scen filmu "Halka".
Witold Zacharewicz jako porucznik Jan Milewski (z lewej) i Jerzy
Pichelski jako rotmistrz Kazimierz Brochacki w jednej ze scen filmu.
---------------------------------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz