piątek, 3 stycznia 2014

Adolf Dymsza

Adolf Dymsza w jednej ze scen programu rozrywkowego
w kabarecie "Qui Pro Quo" w Warszawie (1931 r.).


Adolf Dymsza, właściwie Adolf Bagiński, w filmie znany jako Dodek (ur. 7 kwietnia 1900 w Warszawie, zm. 20 sierpnia 1975 w Górze Kalwarii) – polski aktor kabaretowy i filmowy.
Pseudonim "Dymsza" został wymyślony przez siostrę aktora. Sam chciał się nazywać "Scipio del Scampio". Zapisał ten pseudonim na kartce, jednak kiedy zadzwoniono z teatru z prośbą o podanie pseudonimu na afisz, siostrze zgubiła się kartka i wymyśliła na poczekaniu "Dymszę".

 Kazimierz Krukowski jako Lopek (z lewej) i Adolf Dymsza jako
Felek w jednej ze scen filmu "Ułani, ułani, chłopcy malowani" (1931 r.).


 Adolf Dymsza jako Felek (z lewej), Zula Pogorzelska jako Helka (w środku)
i Kazimierz Krukowski jako Lopek w jednej ze scen filmu
"Ułani, ułani, chłopcy malowani" (1931 r.).


 Helena Buczyńska i Adolf Dymsza w jednej ze scen przedstawienia
„Jarmark śmiechu” w Teatrze Banda w Warszawie (listopad 1932 r.).

 

Syn Adolfa i Matyldy Połądkiewiczów. Kształcił się w Warszawie - najpierw w II Gimnazjum, a następnie w Szkole Handlowej Wawelberga. W latach 1918-1920 występował w teatrach Warszawy, Grodna i Mińska. Potem powrócił do Warszawy. Początkowo był bez stałego angażu, grywał w warszawskich teatrzykach i uczył tańca. Po występach w latach 1925-1931 w kabarecie "Qui Pro Quo" zyskał znaczną popularność i stał się znanym aktorem rewiowym. O jego występach w filmach niemych niewiele wiadomo, a prawdziwy rozgłos przyniosły mu filmy dźwiękowe, które pozwoliły ujawnić się jego nieprzeciętnemu talentowi komicznemu. Lata okupacji spędził w Warszawie, grając w jawnych teatrach rewiowych (Komedia, Nowości, Niebieski Motyl, Jar), wbrew zakazowi konspiracyjnego ZASP-u.
Z tego powodu po wojnie przez sąd koleżeński ZASP został ukarany zakazem grania w Warszawie, musiał przekazywać 15% honorariów na Dom Aktora w Skolimowie i przez pewien czas jego nazwisko na afiszach musiało być zastąpione trzema gwiazdkami. Przeniósł się do Łodzi, gdzie występował w tamtejszym Teatrze Syrena, a w latach 1948-1951 w Teatrze Powszechnym.

 Adolf Dymsza jako Dodek w jednej ze scen 
filmu "Sto metrów miłości" (1932 r.).


Vlasta Burian jako fryzjer Ferdynand Suplatko (z prawej) i Adolf Dymsza
jako antykwariusz Kamil Klepka w jednej ze scen
filmu "Dwanaście krzeseł" (1933 r.). 



W 1951 powrócił do Warszawy i aż do emerytury w roku 1973 był aktorem Teatru Syrena. Pod koniec życia cierpiał na wadę słuchu oraz prawdopodobnie na chorobę Alzheimera. Ostatnie 2 lata życia spędził w Domu Opieki Społecznej w Górze Kalwarii. Adolf Dymsza został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 15B-6-12).
W 1929 roku poślubił Zofię Olechnowicz (baletnicę z zespołu Tacjanny Wysockiej). Mieli cztery córki – jedną z nich była aktorka Anita Dymszówna.

--------------------------------------------------


"Adolf Dymsza - król polskich komików" (1993 r.). 

"Warszawa da się lubić".

"Niedziela".

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz