Artur Gold (1933 r.).
Artur Gold (ur. 17 marca 1897 w Warszawie, zamordowany w
1943 r. w Treblince) – kompozytor i skrzypek pochodzenia żydowskiego, syn
Michała Golda, muzyka Opery Warszawskiej. Wraz z Jerzym Petersburskim i bratem
Henrykiem Goldem prowadził orkiestrę w teatrzyku Qui Pro Quo (1922) i w
warszawskiej Adrii (1931–1939).
Skomponował wiele przebojowych piosenek, m.in. fokstrot
Gdy Petersburski razem z Goldem gra (rewia Ostatnia nagość, 1926), tanga Gdy w
ogrodzie botanicznym, Jesienne róże, Nie odchodź ode mnie (sł. Andrzej Włast,
wyk. Stanisława Nowicka i Tadeusz Olsza, rewia Uśmiech Warszawy, Morskie Oko,
1930), Jaśminy i Kwiaciarka z Barcelony (sł. Andrzej Włast, wyk. Janusz
Popławski), tango apaszowskie Pragnę twoją być (sł. Andrzej Włast, wyk.
Stanisława Nowicka, Loda Halama i Eugeniusz Bodo, Morskie Oko, 1928), Przy kominku
i Szkoda twoich łez (wyk. Tadeusz Faliszewski, 1929), Ta mała piła dziś (sł.
Andrzej Włast, wyk. Zula Pogorzelska, Perskie Oko, 1926), Raz na lewo raz na
prawo (sł. Andrzej Włast, 1932), Czarne oczy (sł. Marian Hemar, Qui pro quo,
rewia M.S.Z. czyli pamiętaj o mnie, wyk. Marian Wawrzkowicz, 1929), Ach te
cyganki, Opium.
Obecnie melodia piosenki Chodź na Pragę (sł. Stanisław Biernacki, wyk. Stanisława Nowicka, rewia Uśmiech Warszawy, 1930), jest grana w południe jako hejnał warszawskiej dzielnicy Praga.
Obecnie melodia piosenki Chodź na Pragę (sł. Stanisław Biernacki, wyk. Stanisława Nowicka, rewia Uśmiech Warszawy, 1930), jest grana w południe jako hejnał warszawskiej dzielnicy Praga.
Nagrywał również płyty z orkiestrami angielskimi (1924),
a w latach trzydziestych dla firmy fonograficznej Odeon (nazwa od typu
okiestry). Podczas wojny grał z własną orkiestrą w getcie warszawskim. Rozstrzelany
w niemieckim obozie koncentracyjnym w Treblince.
Zespół Artura Golda (2 od lewej) i Jerzego Petersburskiego (3 od lewej).
------------------------------------
"Jesienne róże" w wykonaniu M. Foga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz