sobota, 25 maja 2013

ORP "Mazur"


ORP "Mazur" – polski torpedowiec, a następnie szkolny okręt artyleryjski, jeden z pierwszych okrętów Marynarki Wojennej, służący w niej w latach 1922–1939; dawny niemiecki „V 105” z okresu I wojny światowej. Zatopiony 1 września 1939 roku przez niemieckie lotnictwo. Był to pierwszy z dwóch polskich okrętów o tej nazwie.
Podstawowym zadaniem „Mazura” było szkolenie nowych kadr dla marynarki wojennej. W tym celu odbywał rejsy do portów bałtyckich. W 1922 roku odwiedził wraz z innymi torpedowcami Kopenhagę. W lipcu 1925 roku wraz z „Podhalaninem” wypłynął z podchorążymi do Kalmaru. W 1927 roku torpedowiec przewiózł z Gdyni do Gdańska trumnę z prochami Juliusza Słowackiego. „Mazur” pełnił rolę okrętu witającego w czasie wizyty 31 lipca 1929 roku na redzie w Gdyni zespół włoskich krążowników szkolnych „Francesco Ferrucio” i „Pisa”. Na początku lipca 1930 roku pełnił wraz z „Wichrem” rolę okrętu eskorty dla statku „SS Polonia”, na pokładzie którego płynął z oficjalną wizytą do Estonii Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki. W 1931 roku został przebudowany na szkolny okręt artyleryjski, zmieniono mu przy tym uzbrojenie. W tym też roku, podczas szkolenia, torpeda ćwiczebna wystrzelona ze „Ślązaka” trafiła w burtę „Mazura”, wbijając się do połowy i wyrządzając duże szkody. W 1935 przeszedł kolejną przebudowę, w czasie której usunięto drugi komin, tylny maszt oraz dokonano przezbrojenia. Po zakończeniu przebudowy 1 czerwca 1937 roku został ponownie wcielony do służby pod dowództwem kapitana marynarki Mariana Wojcieszka. Pełnił funkcję okrętu Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty.



 Dziobowe działa 75 mm w trakcie strzelań ćwiczebnych. 
Fot. "Morze" 1937 r.

 Załoga "Mazura" na pokładzie (lata 20-te).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz