piątek, 15 marca 2013

Haubica wz 14/19 (100 mm).

Przekazanie wojsku baterii 100 mm haubic wz. 1914/19, 
wykonanych bezpłatnie jako dar pracowników 
Zakładów Południowych w Stalowej Woli.



100 mm haubica wz. 1914/1919 była podstawową haubicą artylerii polowej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Produkowaną ją na licencji zakupionej od pilzneńskich zakładów Škoda.
Haubica – wraz z nieco starszym modelem wz. 14 – była używana w WP już od 1918 roku. Duże ilości haubic Škoda 100 mm houfnice vz 14/19 zakupiono w czasie wojny z Rosją, a po wojnie nabyto licencję na ich produkcję. Produkcje uruchomiono w 1928 roku w zakładach w Starachowicach, a w 1938 roku także Stalowej Woli. W Polsce budowano modele tej haubicy określone jako: wz. 1914/1919P i wz. 1914/1919A.
We wrześniu 1939 roku Wojsko Polskie dysponowało ok. 900 haubicami tego typu. Stanowiły one – obok armat 75 mm – wyposażenie pułków artylerii lekkiej, w których dwa dywizjony miały 24 haubice (część pułków miała 12 haubic w jednym dyonie). Haubice wz. 1914/19 skutecznie służyły podczas kampanii 1939 roku. Ich wartość taktyczno-techniczna była porównywalna z innymi lekkimi haubicami europejskimi (w 1939 haubice te były też na uzbrojeniu armii słowackiej, jugosłowiańskiej i włoskiej). Haubice te w Wojsku Polskim były holowane przez konie – podobnie jak lekkie haubice niemieckie, francuskie, czy sowieckie. Istniała także wersja przystosowana do holowania przez ciągnik artyleryjski C4P stosowana w 1 Pułku Artylerii Motorowej . Haubica ta stosowana również była w pociągach pancernych.

  Baterie haubic 100 mm wz. 1914/19 z przodkiem w trakcji konnej 
z 6 Pułku Artylerii Lekkiej w Krakowie (maj 1934 r.).


-----------------------------------------------------



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz